Συναγερμοί – συμβουλές εγκατάστασης (μέρος 1ο)

προσδιορίζεται από συγκεκριμένα διεθνή πρότυπα, που εξασφαλίζουν τη σωστή λειτουργία του, καθώς και το επίπεδο ασφαλείας που παρέχει.

Σε αρκετές περιπτώσεις κυρίως οικιακών συστημάτων ασφαλείας (όπου δεν ζητούνται πιστοποιήσεις εγκατάστασης), η μέθοδος που ακολουθείται κατά την εγκατάσταση ενός συστήματος συναγερμού, απέχει από τον ορθό τρόπο εγκατάστασης, με αποτέλεσμα τη μετέπειτα δυσλειτουργία του συστήματος και σε πολλές περιπτώσεις τη δημιουργία πολλών ψευδών συναγερμών.

Η ανορθόδοξη εγκατάσταση ενός συστήματος συναγερμού έχει ως αιτία κυρίως την εξοικονόμηση εργατοωρών, με αποτέλεσμα αρχικά να μειώνεται το συνολικό κόστος εγκατάστασης του συστήματος, αλλά μετέπειτα να καθίσταται πιο δαπανηρή η αποκατάσταση των δυσλειτουργιών ή βλαβών που θα παρουσιαστούν.

Εμείς θα σας παρουσιάσουμε τα πιο διαδεδομένα λάθη που παρατηρούνται σε εγκαταστάσεις οικιακών συστημάτων ασφαλείας, καθώς και τις πιθανές επιπτώσεις που μπορεί να έχουν στη λειτουργία και την ασφάλεια του συστήματος.

Σύνδεση μαγνητικών επαφών

Είτε αναφερόμαστε σε προεγκατεστημένη καλωδίωση, είτε σε καλωδίωση που εγκαθίσταται εξωτερικά, η μέθοδος σύνδεσης των μαγνητικών επαφών στον εκάστοτε καλωδιακό βρόγχο είναι μείζονος σημασίας για την αποφυγή μελλοντικών ψευδοσυναγερμών.

Στο μεγαλύτερο ποσοστό τους, οι μαγνητικές επαφές διαθέτουν απόληξη ενός ζεύγους καλωδίων, που θα πρέπει να συνδεθούν στο ζεύγος καλωδίων του βρόγχου, που καταλήγει στον πίνακα συναγερμού.

Η σύνδεση των δύο ζευγών θα πρέπει να γίνεται ωμικά, με χρήση ειδικής κόλλησης (κασσίτερου). Έπειτα θα πρέπει να χρησιμοποιηθεί ειδικό θερμοσυστελλόμενο υλικό, που θα αγκαλιάζει το γυμνό τμήμα του καλωδίου και μέσω της υποβολής του σε θερμότητα θα συσταλεί, εμποδίζοντας μελλοντικά την απογύμνωση της ένωσης των δυο καλωδίων. Δυστυχώς σε ένα μεγάλο ποσοστό αντί των συγκεκριμένων εργασιών (κασσιτεροκόλληση και θερμοσυστελλόμενη μόνωση) χρησιμοποιείται απλή μονωτική ταινία, που θεωρείται ως κύρια αιτία δημιουργίας ψευδών συναγερμών μετά την πάροδο ορισμένου χρόνου. Αυτό οφείλεται στη διάβρωση της ένωσης των καλωδίων από το υλικό της ταινίας, καθιστώντας το καλώδιο λιγότερο αγώγιμο. Ο πίνακας συναγερμού αντιλαμβάνεται τη μείωση του ρεύματος στο βρόγχο, όπου αν είναι κάτω από ένα ελάχιστο επιτρεπτό επίπεδο δίνεται εντολή συναγερμού εισβολής. Αυτό έχει σαν αποτέλεσμα τη δημιουργία ψευδών συναγερμών σε άτακτα χρονικά διαστήματα, χωρίς κάποιο εξωτερικό ερέθισμα ή κάποια λογική αιτία. Η αποκατάσταση του προβλήματος επιτυγχάνεται με την κόλληση όλων των μαγνητικών επαφών που έχουν συνδεθεί κατ’ αυτόν τον τρόπο.

Τερματικές αντιστάσεις EOL, DEOL

Η χρήση τερματικών αντιστάσεων κατά τη σύνδεση των καλωδιακών βρόγχων πάνω στον πίνακα συναγερμού είναι απαραίτητη όχι μόνο για τον διπλασιασμό των ζωνών πάνω στον πίνακα συναγερμού, αλλά και για την επιτήρηση της ζώνης, κάτι που είναι ιδιαίτερα σημαντικό για το επίπεδο της ασφάλειας ενός συστήματος.

Στο μεγαλύτερο ποσοστό των περιπτώσεων, οι τερματικές αντιστάσεις τοποθετούνται πάνω στον πίνακα συναγερμού. Αυτή η μέθοδος αυτομάτως συνεπάγεται μη επιτήρηση ζώνης, οπότε και αυτομάτως δεν υποστηρίζεται το επίπεδο ασφαλείας του συστήματος.

Πρακτικά, η μη επιτήρηση ζώνης δίνει τη δυνατότητα σε κάποιον με εμπειρία στα συστήματα ασφαλείας να βραχυκυκλώσει καλωδιακά τον βρόγχο, απομονώνοντας τον αισθητήρα ή τη σειρά αισθητήρων που περιέχει, όταν το σύστημα συναγερμού βρίσκεται σε κατάσταση αφόπλισης. Έτσι ο πίνακας αντιλαμβάνεται ότι ο αισθητήρας είναι σε κατάσταση N/C (normalclose), ενώ στην πράξη ο αισθητήρας με βραχυκυκλωμένο βρόγχο δεν μπορεί να δώσει σήμα συναγερμού στον πίνακα.

Εάν υποθέσουμε πως σε μια μικρή οικιακή εγκατάσταση η διαφορετική αυτή προσέγγιση εγκατάστασης, αν και λανθασμένη, δεν είναι τόσο σημαντική, σε μια μεγαλύτερου επιπέδου εγκατάσταση μεγαλύτερων απαιτήσεων δημιουργεί σοβαρά κενά ασφαλείας.

Από το φίλο της σελίδας μας: Γιώργο Νικολή (συστήματα ασφαλείας)