Επεξεργαστής (CPU)

Το εξάρτημα που μαζεύει όλες τις πληροφορίες και τις στέλενει στη μνήμη ram και από κει διαχετεύονται όπου πρέπει! Εκεί, ξεκινάμε από μερικές δεκάδες ευρώ φτιάχνοντας ένα φτηνό δίχως απαιτήσεις σύστημα και μπορούμε να φτάσουμε ή και να ξεπεράσουμε τα 1500 ευρώ για έναν επεξεργαστή!!! Εκεί έχουμε να κάνουμε με το πόσους πυρήνες διαθέτει ο κάθε επεξεργαστής, ποιά η συχνότητα λειτουργίας τους, πόσο η cache που διαθέτουν, πόσο overclocking μπορούν να ”σηκώσουν” και άλλα χαρακτηριστικά.

Ο τύπος ενός επεξεργαστή υποδηλώνει ουσιαστικά και την λειτουργία για την οποία αυτός προορίζεται. Για παράδειγμα, οι σειριές Xeon της Intel και Opteron της AMD είναι ειδικά σχεδιασμένες για servers, ενώ οι Core i5 Mobile επεξεργαστές έχουν σχεδιαστεί για φορητές συσκευές όπως τα laptops. Οι τρείς βασικοί τύποι στους οποίους κατατάσσονται όλοι οι επεξεργαστές είναι οι Desktop , Mobile και Server.

Το socket είναι η φυσική σύνδεση μεταξύ της CPU και της μητρικής πλακέτας (motherboard). Το μόνο που πρέπει εσείς να προσέξετε είναι να ταιριάζει το socket της μητρικής σας με το socket για το όποιο είναι κατασκευασμένος ο επεξεργαστής ώστε να βεβαιωθείτε ότι αυτά θα είναι συμβατά. Το πιο πιθανό σενάριο αν προσπαθήσετε να εγκαταστήσετε έναν επεξεργαστή σε μια μητρική με την οποία δεν είναι συμβατός, καθώς δεν έχουν το ίδιο socket, είναι το σύστημα να μην δουλεύει, ενώ υπάρχει η πιθανότητα ακόμη και να προκαλέσετε κάποια βλάβη στα εξαρτήματά σας.

H αρχιτεκτονική ενός επεξεργαστή είναι ουσιαστικά η διάταξη των διάφορων στοιχείων, τα οποία τον απαρτίζουν, στο εσωτερικό του. Αφορά, δηλαδή, στην τοποθέτηση των πυρήνων, της cache κ.α εντός του επεξεργαστή. Οι πιο πρόσφατες αρχιτεκτονικές φέρνουν συνήθως αυξημένες αποδόσεις, μειωμένη κατανάλωση ενέργειας και νέα χαρακτηριστικά.

Αρχικά, οι επεξεργαστές είχαν κατασκευαστεί με ένα ενιαίο πυρήνα που έκανε όλη τη «σκληρή» δουλειά. Με την πρόοδο, όμως, της τεχνολογίας που έφερε την ανάγκη για περισσότερη επεξεργαστική ισχύ, διαπιστώθηκε πως ένας πυρήνας δεν μπορούσε ποια να ανταπεξέλθει. Το πρόβλημα αυτό ήρθαν να αντιμετωπίσουν οι πολυπύρηνοι επεξεργαστές. Κάθε πυρήνας είναι ουσιαστικά ένας εντελώς νέος επεξεργαστής, έτσι με την προσθήκη ενός επιπλέον πυρήνα η δύναμη της CPU θεωρητικά διπλασιάζεται.

Ένας από τους πιο σημαντικούς παράγοντες για την απόδοση ενός επεξεργαστή είναι η συχνότητα, η οποία αντιπροσωπεύει το πόσες εντολές ανά δευτερόλεπτο μπορεί να επεξεργαστεί η CPU μας και έχει ως μονάδα το Hertz (1GHz = 1,000MHz = 1,000,000,000Hz). Όμως, λόγω των διακυμάνσεων στην αρχιτεκτονική των διαφόρων επεξεργαστών, δύο επεξεργαστές με την ίδια συχνότητα δεν είναι απαραίτητα το ίδιο αποδοτικοί.

H μνήμη Cache είναι μια απίστευτα γρήγορη μνήμη (αισθητά γρηγορότερη από την μνήμη RAM), εντός της CPU, που χρησιμοποιείται από τον επεξεργαστή για την αποθήκευση των δεδομένων που πρόκειται να υποβληθούν σε επεξεργασία ή/ και που χρησιμοποιούνται συχνά. Το μέγεθος της cache δεν καθορίζει πάντα την απόδοση του επεξεργαστή καθώς στην αξιοποίησή της παίζει ρόλο και η αρχιτεκτονική του επεξεργαστή. Συνήθως όσο μεγαλύτερο το μέγεθος της cache, τόσα περισσότερα δεδομένα μπορεί να αποθηκεύσει για πολύ γρήγορη πρόσβαση ο επεξεργαστής πράγμα που βοηθά ιδιαίτερα στην απόδοση του.